کتاب «مبانی فقه» تألیف عبدالکریم احمد محمدی به زبان فارسی است که در نشر احسان به چاپ رسید.
مؤلف در کتاب حاضر تلاش کرده است تا اصول فقه به طریقه ی شافعیه به زبانی ساده عرضه شود تا همه کسانی که می خواهند با مسائل اصولی آشنا شوند بتوانند از آن استفاده کنند چه طلاب علوم دینی و چه کسانی دیگر، و فقط مسایلی مطرح شده است که معمولا فرعی فقهی بر آن مترتب می شود.
شرع مطهر اسلام که حضرت محمد مصطفی صلّی اللّه علیه وسلّم پیام آور و مبیّن آن است بر اساس کتاب خدا و سنت رسولش ( اقوال، افعال، و تقریرات) استوار شده است. بنابراین به دلیل محدود بودن نصوص شرعی و نامحدود بودن حوادث روزگار اجتهاد امری اجتناب ناپذیر بوده است. مسلمانان اولیه به سبب اینکه زبان عربی، زبان مادریشان بود، و با نزول وحی هم عهد بودند، خیلی آسان می توانستند نصوص کتاب و سنت را بفهمند. اما مرور زمان و مسلمان شدن غیر عرب و دور شدن از مبدأ وحی سبب شد فهم نصوص مشکل شود، لذا دانشمندان برای محافظت از زبان قرآن، و تسهیل فهم کتاب و سنت، قواعدی را برای نگهداری زبان، و قواعدی برای روش استنباط احکام استخراج کردند تا آیندگان با کمک آن قواعد بتوانند آسان تر و دقیق تر کتاب و سنت را بفهمند.
امام محمد بن ادریس شافعی(متوفی 204هـ.ق) اولین عالم اسلامی است که دانش اصول فقه را تدوین کرد. ایشان در یادداشت هایی که بعدها به «الرساله» مشهور شد مبانی این علم را برای عبدالرحمن بن مهدی(متوفی 198هـ.ق) به نگارش درآورد و پس از عزیمت به مصر در آن تجدید نظر کرد. کتاب الرساله باقی مانده از امام شافعی به دوران مصر مربوط می شود و کتاب الرساله پیشین ایشان مفقود است.
پس از امام شافعی ابوالحسن بصری (متوفی 436هـ.ق) با کتاب «المعتمد»، امام الحرمین جوینی (متوفی 478هـ.ق) با کتاب «البرهان» و حجه الاسلام امام محمد غزالی (متوفی 505هـ.ق) با کتاب «المستصفی» در توسعه ی دانش اصول فقه کوشیدند.
در اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم امام فخر رازی (متوفی 606هـ.ق) سه کتاب فوق الذکر را با کتاب «العهد» عبدالجبار معتزلی (متوفی 415 هـ.ق) با هم جمع آوری کرد و با عباراتی بدیع و تقسیم بندی بی نظیر و اضافاتی محققانه آراست و نامش را «المحصول فی أصول الفقه» نامید.
پس از ایشان امام سیف الدین آمدی (متوفی 631 هـ.ق) نیز کتاب های سه گانه را با هم جمع کرد و با نام «الإحکام في أصول الأحکام» به کتابخانه ی اسلامی اضافه گشت.
اول قرن هفتم را باید بدایت انحطاط و رکود فرهنگ اسلامی دانست زیرا، اضطرابات داخلی و از هم پاشیدگی خلافت و هجوم مغولان و حوادث بسیار دیگر، چیزی به حال جامعه اسلام باقی نگذاشت، لذا از آن پس کار مهم چندانی روی اصول انجام نگرفت و همچنین روی علوم دیگر، در این دوره دانشمندان به نقل افکار گذشتگان اکتفا کردند، گاهی به گردآوری و در بسیاری حالات به اختصار که مهم ترین مختصرات به یادگار مانده «منهاج الوصول» امام عبداللّه بن عمر بن محمد بن علی بیضاوی (متوفی 685هـ.ق) و «مختصر منتهی السؤل والأمل» امام ابوعمرو، عثمان بن عمر بن أبی بکر بن یونس، ابن حاجب مالکی (متوفی 646 هـ.ق) است که امروزه به عنوان منابع اصولی پژوهش اصول فقه از آن ها استفاده می کنند.
مشخصات مبانی فقه
- وزن 434 گرم
- ناشر
- نویسنده
-
سال چاپ
1401
-
نوبت چاپ
3
-
تعداد جلد
1
-
قطع (اندازه)
رقعی
-
تعداد صفحه
374
-
زبان
فارسی
-
نوع جلد
جلد نرم
-
شابک
9789649873476
.فقط مشتریانی که این محصول را خریداری کرده اند و وارد سیستم شده اند میتوانند برای این محصول دیدگاه(نظر) ارسال کنند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.